” ဘွားမယ်စိန်နှင့် ရွာအနောက်ပိုင်းကတစ္ဆေ ” ရေးသားသူ–ယဉ်မင်း(ကန့်ဘလူ) +++++++++++ ပထမပိုင်း ညနေ နေဝင်ရီတရောအချိန်၌— ရွာပြင်စားကျက်သို့ပို့ထားသောနွားများကို နွားကျောင်းသားလေးများက ရွာထဲသို့ ပြန်မောင်းလာခဲ့ကြသည်။ ထိုနွားကျောင်းသားထဲမှ သာကျော်ဟုခေါ်သောနွားကျောင်းသားလေးသည် ခေါင်းတစ်ကုပ်ကုပ်ဖြင့် နွားများကိုမောင်းလာခဲ့၏။ သူ့ပုံစံကလည်းအတော်လေးစိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်နေဟန်ရသည်။ သူအခကြေးငွေယူကာကျောင်းနေရသောနွားများမှာ ဦးညိုတုတ်၏နွားများပင်ဖြစ်၏။ သူ့နွားတွေကလည်း ဦးညိုတုတ်အိမ်သို့တန်းတန်းမတ်မတ်ပင်ပြန်နေကြသည်။ သို့သော်ထိုနွားအုပ်ထဲမှနွားတစ်ကောင်ပျောက်နေခြင်းကြောင့် သာကျော်မှာ ဦးညိုတုတ်ကိုမည်သို့ပြောရမည်မှန်းမသိဖြစ်လို့နေရှာသည်။ ဦးညိုတုတ်၏အိမ်ကိုရောက်တော့သာကျော်နွားများကိုခြံထဲသို့မောင်းသွင်းလိုက်သည်။ ဦးညိုတုတ်က ကွပ်ပျစ်၌ထိုင်နေရင်းသာကျော်ကို လှမ်းကြည့်နေ၏။ နွားများအားလုံးခြံထဲသွင်းပြီးချိန်… “ဟေ့…သာကျော်…နွားတွေအကုန်လုံးစုံပါတယ်နော်…” ဟု…ဦးညိုတုတ်ကလှမ်းမေးလေသည်။ ဦးညိုတုတ်မေးတော့သာကျော်ခေါင်းကို တဗြင်းဗြင်းကုပ်ရင်းဦးညိုတုတ်ထိုင်နေသော ကွပ်ပျစ်ခင်းဆီလျှောက်လာခဲ့ပြီး… “ဦးကြီး…” ဟု…မဝဲ့မရဲခေါ်လိုက်သည်။ “သာကျော်…ဘာဖြစ်တာတုန်း…” ဦးညိုတုတ်ကဆက်မေးလေတော့… “ဟို…ဟိုလေ…နွားထီးတစ်ကောင်တော့ပါမလာခဲ့ဘူးဦးကြီး… ကျုပ်လည်းနေရာစုံအောင်ရှာပါသေးတယ်… ဒါပေမယ့်ရှာလို့မတွေ့လို့ ကျန်တဲ့နွားတွေကိုပဲ ပြန်သိမ်းလာခဲ့လိုက်တာ” “ဘာကွ….ငါ့နွားထီးတစ်ကောင်ပျောက်နေတယ်…ဟုတ်လား… မင်းဒီနေ့ ဘယ်ကိုသွားကျောင်းတာလဲသာကျော်ရဲ့…” “ရွာ…ရွာအနောက်ဘက်ကစားကျက်မှာ သွားကျောင်းခဲ့တာဦးကြီး…” “တောက်…ကွာ…. မင်းကိုငါမှာထားတယ်လေကွာ… အဲ့သည်ရွာအနောက်ဘက်ကိုမသွားဖို့… အဲ့သည်ရွာအနောက်ဘက်ကွင်းကမသန့်ဘူးလို့ မင်းကိုပြောထားရဲ့နဲ့သာကျော်ရာ…” … Read more
