* သူတော်ငတေ ၏ မကြောက်တရား * +++++++++++++++++++++ ကျွန်ုပ် တို့ ရွာ နှင့် လယ်ကွင်းကြီး တစ်ကွင်း သာ ခြား နေသော ကညင်စု ယာတဲ တွင် နွေ တစ်ည ၌ အသုဘ တစ်ခု ဖြစ်သည် ။ သေသွားသူ မှာ မုဆိုးမ ဒေါ်ထား ၏ သား မောင်အောင်ပွင့် ဖြစ်၏ ။ သူ သည် နေမွန်းစောင်းကြီး လောက် တွင် တော ထဲ ထင်း သွား တိုက်သည် ။ အပြန် တွင် ပူလွန်း အိုက်လွန်း သည် ဟု ဆိုပြီးချောင်း ထဲ ရေ ဆင်း … Read more
* အောင်မြတ်သာနှင့်မရဏလက်ကောက်* (စ/ဆုံး) စာရေးဆရာ —ဇေယန(ရာမည) +++++++++++++++++++++ “ ဗွမ်း ဗွမ်း ဗွမ်း—” လူနှစ်ရပ်လောက်မြင့်တဲ့ မြေတွင်းအောက်ကနေ ခပ်ထုတ်နေတဲ့ ဗွက်ရေတွေကြောင့် ဘေးမှာရှိတဲ့လူတွေ ခပ်ဝေးဝေးကို ရှောင်သွားခဲ့ကြတယ်။ “ လှကျော်ရေ— ရေကြောမိပီလားဟေ့” တွင်းနှုတ်ခမ်းဝကနေ အော်ပြောလိုက်တဲ့ လှဝင်းစကားကြောင့် တွင်းထဲမှာရှိနေတဲ့ လှကျော်က “ ရေကြောကတော့ မိလုမိခင်ပဲ ဒါပေမယ့် အောက်မှာ ကျောက်ဖျာတစ်ချပ်ခံနေသေးတယ်။ ဒါကို ဖောက်နိုင်ရင်တော့ ရေကြောမိပြီ…” “ မင်းတို့ တူရွင်းတွေရသေးရဲ့လား… ထပ်လိုရင် ပြောဦး” “ အသွားထက်ထက် တူရွင်းနှစ်ချောင်းနဲ့ လူနှစ်ယောက်ထပ်လာကူပါဦး ကျောက်ဖျာက ငါ့တစ်ယောက်အားနဲ့ တိုးမပေါက်ဘူးကွ” လှကျော်စကားကြောင့် တွင်းနှုတ်ခမ်းဘေးမှာ အသင့်စောင့်နေကြတဲ့ မြင့်သိန်းနဲ့ လှဝင်းက ပုဆိုးကိုမြောက်နေအောင်ကျိုက်ပြီး တွင်းထဲကို တွယ်ဆင်းသွားခဲ့တယ်။ “ … Read more
” မရဏ ဆုံမှတ် ” (စ/ဆုံး) မူရင်းရေးသားသူ_ဆရာတာတေ +++++++++++++++++++++ ဓါတ်ဆက်ပြီးတော့ အမြင်ဖွင့်ပေးလို့ရတယ် ဆိုတာကို ဘထစ်ရော၊ ကျုပ်ရော သိသွားကြတာပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ ဘထစ်က ပြောတယ်ဗျ။ “ဟေ့ကောင် တာတေ၊ ဒါ လူတိုင်းကို လုပ်ပေးလို့ မရဘူး။ မင်းက နဂိုဓါတ်ခံကောင်းလို့ ရတာ” ကျုပ် နားမလည်ဘူးဗျ။ ဘထစ်ပြောတဲ့ နဂိုဓါတ်ခံဆိုတာ ဘာကိုပြောမှန်း ကျုပ် မသိဘူး။ ဒါပေမဲ့ မေးလည်း မမေးတတ်ဘူးဗျ။ ဒီအတိုင်းပဲ ငြိမ်နေရတာပေါ့ဗျာ။ ကျုပ် မှတ်မိသေးရောဗျာ။ အဲဒီလက သီတင်းကျွတ်လဗျ။ ကျုပ်တို့တွေ ပထမအစမ်းစာမေးပွဲ ဖြေနေကြတာ။ ပထဝီဖြေတဲ့နေ့ ထင်တယ်ဗျ။ စာမေးပွဲဖြေပြီးလို့ အခန်းထဲကနေ ထွက်လာတော့ ဘထစ်က ကျောင်းဝန်းထဲက မန်ကျည်းပင်အောက်မှာ ရပ်ပြီး ကျုပ်ကို စောင့်နေတယ်ဗျ။ … Read more
မနှင်းဆီ +++++++++ အချိန်သည် ည၁၀နာရီခန့် ရှိပြီမို့ ကျူး ရက်ကွက်လေးထဲ အနည်ငယ် ငြိမ်သက်နေပြီဖြစ်၏။ ကျူးရက်ကွက်လေးမို့ အစိုးရ လျှပ်စစ်မီး မရတာလဲပါတယ်။ လူငယ်တစ်စု ဂစ်တာတစ်လက်ကို ပုခုံးပေါ်တင်ထမ်းလျှက် စက်ရုံဆင်းနေသော ကောင်မလေးများ အဆောင်ဘက်သို့ ချီတတ်သွားကြလေသည်။ “ဟေ့ကောင် ဝဏ္ဏ ဟိုရောက်ရင် ငါကြိုက်တဲ့ သီချင်းလေး တီးပေးရမယ်နော် မင်းကိုငါ ညနေက လက်ဖက်ရည်တိုက်ထားပြီးပြီ” လူငယ်တွေထဲ ဂစ်တာတီးတတ်သူမှာ ဝဏ္ဏ တစ်ယောက်ထဲ ရှိသည်မို့ ကောင်းထက် တစ်ယောက် ညနေကတည်းက လက်ဖက်ရည်တိုက်ပြီး ညအတွက် သီချင်းကြိုတောင်းထားရသည်။ “အေးပါ ကောင်းထက်ရယ် မင်းသာအပီဖြုတ်ဖို့ ပြင်ဆင်ထား ကျန်တာ ငါ့တာဝန်ထား” လူငယ်လေးများ စကားတစ်ပြောပြောနဲ့ လျှောက်လာကြရင်း ကောင်မလေးများ အဆောင်သို့ မရောက်မီ- “အူး—ဝူး—ဝူး—” ခွေးများသည် သူတို့ရှိရာသို့ … Read more
” အောင်မြတ်သာနှင့်သိုက်ဖြတ်ကြိုး ” စာရေးဆရာ -ဇေယန(ရာမည) +++++++++++++++++++++ “ဟဲ့ကောင်တွေ ငါ့ကိုလွှတ်စမ်း ငါ့အသားကိုထိရအောင် နင်တို့ကဘာတွေလဲ” “ ထိန်းပါဦးဟ ဒီကောင်ရုန်းချက်က ငါ့အိမ်က နွားထီးဂွေးသင်းတုန်းကလောက်ရှိတယ်” အပေါ်ပိုင်းအင်္ကျီချွတ်ထားပြီး ပုဆိုးခါးထောင်ကြိုက်ထားတဲ့ လူသုံးယောက်က ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် လူငယ်တစ်ယောက်ကိုချုပ်ထိန်းရင်း စိတ်ညစ်စွာညဉ်းညူလိုက်တယ်။ အားကောင်းမောင်သန်လူသုံးယောက်ချုပ်ထားတဲ့ကြားထဲမှာ ရှိနေတဲ့လူငယ်က တစ်ချက်တစ်ချက် မျက်စောင်းထိုးလိုက် တောက်ခတ်လိုက်နဲ့ရုန်းကန်နေရင်းကနေ မောသွားဟန်နဲ့ တစ်ချက်ငြိမ်သွား တဲ့အချိန် ခြံဝင်းထဲကို မိခင်ဖြစ်သူနဲ့အောင်မြတ်သာတို့ဝင်လာခဲ့တယ်။ “ မခင်နုရေ နင့်သားကို နင်လာထိန်းပါဦးဟ ငါတို့သုံးယောက်ချုပ်ထားတာတောင် မနိုင်ဘူး” အိမ်ပေါ်မှာရှိနေတဲ့လူတွေရဲ့စကားကြောင့် မခင်နုက စိုးရိမ်ပူပန်စွာနဲ့အိမ်ပေါ်တက်လာပြီး “သားရယ် အဲလိုမကြံကောင်းမစည်ရာတွေမလုပ်ရဘူးလေ အမေ့မှာဒီသားတစ်ယောက်ထဲ ရှိတာ လိမ်မာတယ်နော်”လို့ပြောတော့ ဆယ်ကျော်သက်လူငယ်လေးက မျက်ဖြူလန်နေရာကနေ ရုတ်တရုတ်ဆိုသလိုမျက်လုံးပြုးလာပြီး “နင်ဘယ်သူ့တွေကိုခေါ်လာတာလဲ သူတို့ကိုချက်ချင်းပြန်မောင်းထုတ်လိုက် သွား ငါ့အိမ် ကနေပြန်သွားကြ”လို့ပြောကာ ရုန်းကန်ပါလေရော။ မခင်နုကတော့ … Read more
” စုန်းမ ” (စ/ဆုံး) မူရင်းရေးသားသူ — ဆရာတာတေ +++++++++++++++++++++ တာတေဆိုတဲ့ ကျုပ်ဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းက အားကြီးစပ်စုတဲ့ကောင်ဗျ။ကျုပ် ဘယ်တော့ကမှ ပြန်မပြောချင် အဖြစ်အပျက်တစ်ခု ရှိတယ်။ ကျုပ် တကယ်ကို စိတ်မကောင်း ဖြစ်ခဲ့ရတာပါဗျာ။ အရီးမယ်ခကို ကျုပ်တို့ရွာက လူတွေက စုန်းရိုးကြတယ်ဗျ။ စုန်းရိုးတယ်ဆိုတာက ခင်ဗျားသိလား ။ စုန်းမတစ်ယောက်လို့သတ်မှတ်ကြတာကို ပြောတာပါဗျာ။ အရီးမယ်ခက ရွာမြောက်ပိုင်းက အစွန်ဆုံးဝိုင်းမှာ နေတာဗျ။ သူ့ဝိုင်းက အကျယ်ကြီး။ ထန်းပင်ကြီး သုံးပင် ရှိတယ်။ ကျုပ်တို့ ရွာထဲက လူတွေက သူ့ကို သိပ်အဆက်အဆံ မလုပ်ကြဘူး။ သူကလည်း လူတွေနဲ့ မရောဘူးဗျ။ သူ့ဝိုင်းထဲမှာ သူ့ဟာသူပဲ နေတာ။ အရီးမယ်ခ ပိုင်တဲ့ ယာတွေကလည်း အများသားဗျ။ အရင်တုန်းကတော့ … Read more
” စုန်းထီးကြီးဦးဘသာနှင့် ဘို့တစ်ထောင်တိုက်နွား ” +++++++++++++++++++++ (၁) နတ်တော်ပြာသို၊ ချေးမတ်တပ်ယို ဆိုတဲ့စာဆိုအတိုင်း ကျုပ်တို့အညာဘက်မှာတော့ ပြာသိုလက အရမ်းချမ်းအေးတဲ့လဗျ၊ ကျုပ်တို့အညာဆိုတာလည်း ခင်ဗျားတို့သိတဲ့အတိုင်းပဲ၊ ရာသီဥတုက သိပ်မမျှတဘူးမဟုတ်လားဗျ၊ ပူတဲ့အချိန်မှာ ရေတွေအငွေ့ပျံပြီး ခမ်းအောင်ပူသလို၊ အေးပြီဟေ့ဆိုရင်လည်း စောင်သုံးလေးထပ်ခြုံပေတော့ပဲဗျို့။ ကျုပ်တို့ဘက်မှာ အဲဒီအချိန်က ခြေတံရှည်အိမ်တွေချည်းဆောက်ထားကြတာဗျ၊ ကျုပ်တို့အိမ်ကတော့ အောက်ထပ်မှာ အခန်းဖွဲ့ပြီး ကျုပ်ညီမတွေနေကြတာပေါ့ဗျာ၊ ကျန်တဲ့မြေကွက်လပ်မှာ ထင်းတွေနဲ့မီးပုံကြီးတွေဖိုရတယ်ဗျ၊ မီးပုံက အိမ်အောက်မှာဖိုတာဆိုတော့ အိမ်ပေါ်ကကြမ်းပြင်တွေကို မီးဟပ်ပြီးတော့ ကြမ်းတွေက နွေးနေတာဗျ၊ အဲဒီလိုမီးဖိုတော့မှ နေသာထိုင်သာရှိတာ၊ မဟုတ်လို့ကတော့ ကွင်းထဲကဖြတ်တိုက်လာတဲ့ လေအေးတွေကြောင့် စောင်လေးငါးထပ်ခြုံလည်း အချမ်းမသက်သာဘူးဗျာ၊ အဲ နောက်ပြီး အိမ်မှာမွေးထားတဲ့ ကြက်တွေ၊ နွားတွေ၊ ခွေးတွေဆိုရင်လည်း အဲဒီမီးပုံနံဘေးမှာ လာပြီးအိပ်ကြတယ်ဗျ၊ သူတို့လည်း အသွေးနဲ့အသားနဲ့ပဲမဟုတ်လားဗျာ၊ ချမ်းတတ်ကြတာပေါ့။ ညနေစောင်းပြီဆိုတာနဲ့ … Read more
” အောင်မြတ်သာနှင့်နန်းစဉ်သခင်မြနန်းရှင် ” မိုးသားတိမ်လိပ်တွေဖုံးအုပ်နေတဲ့ လမိုက်ညတစ်ညမှာတော့ နန်းစဉ်ရွာအစွန်မှာရှိတဲ့ အိမ်တစ်လုံးကနေ တီးတိုးစကားပြောသံအချို့ထွက်လာခဲ့တယ်။ ရေနံဆီမီးအိမ်မှိန်ပြပြထွန်းထားတဲ့ အခန်းအတွင်းမှာတော့ နက်မှောင်သန်စွမ်းတဲ့ဆံပင်အုံကြီးကို တစ်ပတ်လျှိုထုံးထားတဲ့ မိန်းမငယ်တစ်ယောက်က ဒူးတစ်ဖက်ထောင်ကာဆေးပြင်းလိပ်ခဲနေတဲ့ ရုပ်ထုရှေ့မှာ ထိုင်ပြီး – “ ကျွန်တော်မျိုးမတို့ ဒီအချိန်ကိုစောင့်ဆိုင်းနေတာ နှစ်တွေလတွေကြာညောင်းခဲ့ပါပြီ။ ကျွန်တော်မျိုးမလက်ထက်မှာမှ သခင်မကြီးလွတ်မြောက်လာတဲ့အတွက် မျက်ရည်မဆည်နိုင်အောင်ဝမ်းသာပီတိဖြစ်မိပါတယ်။ အမေကြီးရဲ့ ကျေးတော်ရင်း ကျွန်တော်ရင်းတွေကလဲ မြွက်ကြားလာမယ့် အမိန့်တော်ကို မျှော်လင့်စောင့်စားနေပါတယ်” လို့ပြောလိုက်တဲ့အချိန် ဆေးပြင်းလိပ်ခဲနေတဲ့ ရုပ်ထုကြီးက အသက်ဝင်လာတဲ့အလား လှုပ်ရမ်းလာခဲ့တယ်။ “ အမေကြီးက သူရွေးချယ်မယ့်သူကို အိမ်မက်ပေးလိမ့်မယ်ထင်တယ်… သူ့အနေနဲ့ အဘိုးတို့ထဲက ဘယ်သူ့ကိုရွေးချယ်မလဲဆိုတာကို စောင့်ကြည့်ရဦးမယ်လေ” ပါးရေနားရေတွေတွဲကျပြီး ဆံပင်တွေဖြူဆွတ်နေတဲ့ အဖိုးညိုမောင်ရဲ့စကားကြောင့် အိမ်ထဲမှာရှိနေကြတဲ့လူတွေအားလုံး ခေါင်းတညိမ့်ညိမ့်လုပ်ကာ အမေကြီးရုပ်ထုကို ဦးချကန်တော့လိုက်တယ်။ အဖိုးညိုမောင်တို့မျိုးရိုးက အမေကြီးရဲ့လူယုံတွေဖြစ်ခဲ့သလို နန်းစဉ်ရွာစတည်စဉ်ကနေ အခုထိ အမေကြီးအပေါ်သစ္စာရှိတဲ့လူတွေဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ … Read more
” အသူရကာယ်ဘုံ” (စ/ဆုံး) မူရင်းရေးသားသူ — ဆရာတာတေ +++++++++++++++++++++ ဒီဘိုးတော်ကြီးနာမည်က ဦးစုံတဲ့ဗျ။ ကျုပ်တို့ကတော့ ဘိုးစုံလို့ခေါ် ကြတယ်။ အသက်အရွယ်က ရှစ်ဆယ်ကျော်ပြီ။ လူကတော့ သန်သန်မာမာပဲ ရှိသေးတာဗျ။ အခုအရွယ်အထိ နွားနောက်ကပြေးလိုက်တုံး ရှိသေးတာ။မန်ကျည်းရွက်ခူးတာတို့ မန်ကျည်းသီး ဆွတ်တာတို့ဆိုရင် ဘိုးစုံက ဘယ်သူ့ကိုခိုင်းတာမဟုတ်ဘူးဗျ သူကိုယ်တိုင်အပင်တက်တာ။ ဟိုတလောကလည်း အုန်းသီးတက်ခူးလို့ သူ့သားတွေက မနည်းကို ပြောထားရတာ။ အသက်ငါးဆယ်ကျော် ခြောက်ဆယ်ကျော်ရှိနေတဲံ့ သူ့သားတွေကမှ အိုစာကြသေးတယ်။ ဘိုးစုံကကြည့်လိုက်ရင် အသက်ငါးဆယ်ကျော်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်လို့ ထင်ရတာ။ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးနှစ်လောက်က ဘိုးစုံကို ကာလသားတွေက မခံချင်အောင် စကြတာဗျ ဒါနဲ့ဘိုးစုံက ကာလသားတွေကို စိန်ခေါ်လိုက်သဗျ။ “ဟေ့ကောင်သာညို မင်းတို့ကြိုက်တဲ့မြင်းတစ်ကောင်ရှာလိုက် ပြီးတော့ မြင်းစီးကောင်းတဲ့ကောင်လည်းခေါ်လာခဲ့ ငါအဲဒီမြင်းနဲ့ ပြိုင်ပြေးမယ် ။ ငွေငါးရာကြေး … Read more
” အောက်လမ်းဘိုးထင် နှင့် မင်္ဂလာဆောင် ” +++++++++++++++++++++ မောင်ဘိုးထင်အား သာရမှာ ခေါ်ထား၍ ဖိုးထွေးနှင့် အတူ မန်ကျည်းပင် ရိပ်အောက်တွင် စောင့်နေသည် ၊ ဖိုးထွေး နှင့် သာရသည် လယ်ပိုင်ရှင် လူကြီးသား နှင့် လယ်ပိုင်ရှင် သူဌေးသားများဖြစ်၍ သူတို့လုပ်ချင်သည်များကို မဆူမငေါက်ပဲ မိဘများက လွှတ်ထားချင်းဖြစ်သည် ၊ ယခုလည်း မောင်ဘိုးထင် နှင့် ဖိုးထွေးသည် သာရကိုစောင့်နေရင် မန်ကျည်ပင် အောက်တွင် စကားစမြည်ပြောနေကြသည် “ကိုဖိုးထွေ ” “အေးပြော ဘိုးထင် ” “ကိုသာရက ကျုပ်တို့ကို ဘာလို့ခေါ်တာလဲ ” “မင်း သာရ အကို ကိုပေါက်တူးကို သိလား ” “ကိုကြီး သာမြကြီးကိုပြောတာလား ” “အေးလေ … Read more